رکود یا رونق پنهان؟ پشت پرده افزایش قیمت محصولات داخلی در بازار نیمه‌جان
تناقض در رفتار تولیدکنندگان، سؤالاتی مهم درباره وضعیت واقعی بازار ایجاد کرده است. در این گزارش، به بررسی سه سناریوی احتمالی برای چرایی این رفتار متناقض پرداخته‌ایم؛ از جبران هزینه‌ها و تاکتیک‌های روانی گرفته تا تلاش برای بقا در غیاب حمایت‌های دولتی.
در حالی که فعالان صنعت از رکود عمیق، کاهش فروش و بحران نقدینگی سخن می‌گویند، شاهد افزایش ۵ تا ۲۰ درصدی قیمت محصولات برخی برندهای داخلی هستیم.
این تناقض در رفتار تولیدکنندگان، سؤالاتی مهم درباره وضعیت واقعی بازار ایجاد کرده است.
در این گزارش، به بررسی سه سناریوی احتمالی برای چرایی این رفتار متناقض پرداخته‌ایم؛ از جبران هزینه‌ها و تاکتیک‌های روانی گرفته تا تلاش برای بقا در غیاب حمایت‌های دولتی.
جبران هزینه‌های سربار: افزایش قیمت ممکن است واکنشی به رشد هزینه‌های تولید، دستمزد و تأمین مواد اولیه باشد.
تاکتیک روانی قیمت‌گذاری: برخی تولیدکنندگان با افزایش قیمت، به دنبال حفظ پرستیژ برند یا القای کیفیت بالاتر هستند.
تلاش برای بقا: در نبود حمایت‌های دولتی، افزایش قیمت تنها راه‌حل برای ماندن در چرخه تولید است—even if it costs them customers.
این تناقض چه معنایی برای آینده بازار دارد؟ آیا این مسیر به حفظ تولید می‌انجامد یا به حذف تدریجی برندهای داخلی؟
سناریو اول: جبران هزینه‌های پنهان و آشکار تولید
افزایش نرخ دستمزد، بالا رفتن هزینه‌های انرژی، حمل‌ونقل، مالیات، قطعات و مواد اولیه (که اغلب وابسته به واردات هستند) باعث شده حتی در شرایط رکود، قیمت تمام‌شده محصولات بالا برود. در چنین شرایطی، تولیدکننده برای جلوگیری از زیان عملیاتی ناچار به افزایش قیمت است—حتی اگر این تصمیم به کاهش فروش منجر شود.
سناریو دوم: تاکتیک روانی برای حفظ ارزش برند
بعضی برندها با کاهش قیمت، نگران آسیب به جایگاه بازار و تصویر ذهنی مشتری هستند. افزایش قیمت، گاهی صرفاً یک ترفند روانی است تا محصول، همچنان «با‌کیفیت» و «برتر» به نظر برسد. در بازاری که مردم به قیمت‌گذاری حساس شده‌اند، بعضی تولیدکنندگان با حفظ سطح قیمتی بالا، می‌خواهند اعتماد و کلاس برند را حفظ کنند—even if it’s just a façade.
سناریو سوم: استراتژی بقا بدون حمایت
در نبود حمایت‌های مالی یا تسهیلات بانکی کافی، بعضی تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند با افزایش قیمت، سود هر واحد را بالا ببرند تا کاهش فروش را جبران کنند. این یک استراتژی بقاست: ترجیح می‌دهند کم بفروشند ولی زنده بمانند. این مسیر برای کوتاه‌مدت شاید چاره‌ساز باشد، اما در بلندمدت، می‌تواند سهم بازار را کاهش دهد و به انزوای برند ختم شود.
پایان خبر|