بازگشت جنجالی فرهادی به سینما با ستارههای فرانسوی در پاریس
بعد از سالها حاشیه و سکوت، اصغر فرهادی دوباره به صحنه بینالمللی برگشته؛ این بار نه در ایران، بلکه در قلب پاریس. فیلم جدید او با نام «داستانهای موازی» (Parallel Tales) از ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) کلید خورده و همهچیز نشان میدهد که فرهادی برای یک بازگشت پر سروصدا آماده است.

بعد از سالها حاشیه و سکوت، اصغر فرهادی دوباره به صحنه بینالمللی برگشته؛ این بار نه در ایران، بلکه در قلب پاریس. فیلم جدید او با نام «داستانهای موازی» (Parallel Tales) از ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) کلید خورده و همهچیز نشان میدهد که فرهادی برای یک بازگشت پر سروصدا آماده است.
ترکیب بازیگران این فیلم چیزی کمتر از یک بمب سینمایی نیست:
ایزابل هوپر، ونسان کسل، ویرجینی افیرا، پییر نینه، آدام بئسا و کاترین دونو؛ بزرگترین نامهای سینمای فرانسه در کنار کارگردان ایرانی برنده اسکار. همین ترکیب کافی است تا «داستانهای موازی» به یکی از پرحاشیهترین پروژههای اروپای ۲۰۲۵ بدل شود.
پاریس، لوکیشن اصلی
فرهادی که به دقت در انتخاب فضاهای فیلمهایش مشهور است، این بار پاریس را به صحنه روایت تازهاش تبدیل کرده. هنوز جزئیات داستان فاش نشده، اما منابع نزدیک به پروژه میگویند فیلم دربارهی برخورد چند زندگی در مسیری غیرمنتظره است؛ روایتی که به سبک فرهادی، از دل یک واقعه ساده، به پرسشهای بزرگ اخلاقی و انسانی میرسد.
همکاری غولهای بینالمللی
تهیهکنندگی «داستانهای موازی» بر عهده کمپانی فرانسوی ممنتو پروداکشن و کمپانی آمریکایی آنونیموس کانتنت است؛ همکاریای که نشان میدهد فرهادی دیگر تنها یک فیلمساز ایرانی نیست، بلکه بازیگری جدی در سینمای جهانی است. تدوین فیلم نیز به دست هایده صفییاری – همکار قدیمی فرهادی – انجام خواهد شد.
اولین عکسهای منتشرشده از پشت صحنه نشان میدهد که ایزابل هوپر، کاترین دونو و آدام بئسا پیشتر مقابل دوربین رفتهاند؛ تصاویری که فضای فیلم را سنگین، اروپایی و در عین حال پررمزوراز نشان میدهد.
اما سؤال بزرگ اینجاست:
آیا فرهادی با «داستانهای موازی» میتواند دوباره جای پای خود را در جشنوارههای بزرگ مثل کن یا ونیز محکم کند؟ یا هنوز سایهی جنجالهای حقوقی و اتهامات سرقت ادبی روی نام او سنگینی میکند؟
آنچه مسلم است این است که فرهادی با این پروژه، وارد فاز تازهای از کارنامهاش شده؛ فیلمی با ترکیب ستارههای اروپایی و سرمایهگذاران آمریکایی که میتواند هم نقطه عطفی تاریخی باشد و هم ادامهی بحثهای بیپایان درباره کارگردانی که همیشه موازی با تحسین، با حاشیه هم زندگی کرده است.
پاریس حالا صحنه تقابل تازهای است؛ نه فقط برای روایت داستانهای موازی شخصیتهای فرهادی، بلکه برای خود او که در تلاقی ستایش و انتقاد، بهدنبال نوشتن فصل تازهای از افسانهی سینماییاش است.
نویسنده: منیژه میرزایی