تفتیان: هنوز پول اردوهای قبل المپیک را نگرفتم

به گزارش روبرونیوز،

حسن تفتیان سریع ترین مرد دونده ایران فصل دوومیدانی را با رکورد خوبی آغاز کرد و به سکوی قهرمانی جام بین المللی که در مشهد برگزار شد، رسید.تفتیان هر چند اجازه نمی دهد کارش لنگ بماند و از جیب برای اردوهایش هزینه می کند اما مطالباتی ار فدراسیون دوومیدانی دارد که بیش از یک سال است وصول نشده است.او از غم بندرعباس تا حواشی جام امام رضا و پاسخ به منقدانش با ما صحبت کرد.

از حادثه دردناک بندرعباس شروع کنیم که شما هم مثل بسیاری از ورزشکاران نشان دادی با آنها هم درد هستی.

واقعا دلم گرفت… وقتی خبر آتش‌سوزی مهیب بندرعباس رو شنیدم، قلبم با آن شعله ها سوخت.سخت است که ببینی هم‌وطن هایت، مردم خونگرم و زحمتکش جنوب، در دل آتش، زندگی و آرامششان را از دست دادند. بندرعباس ؛ نماد غیرت، صبر و تلاش است.

این درد فقط آنها نیست، درد همه ماست. قطعا همراهی و حمایت، می‌تواند مرهمی روی دل‌های سوخته‌ شان باشد. از صمیم قلبم با تمام آسیب‌دیدگان این حادثه هم دردم و دعا می‌کنم روزای روشن‌تری در انتظارشان باشد.

بعد از دو سال وقفه به دلیل سومدیریت ها چشم دوومیدانی به برگزاری جام بین المللی امام رضا (ع) روشن شد و شما در یکی از پر تماشاگرترین مسابقه این رقابت ها به عنوان قهرمانی رسیدید، در این باره صحبت کنید.

خوشحال هستم که توانستم فصل رو با قهرمانی و ثبت رکورد ده ثانیه و بیست صدم ثانیه در جام امام رضا (ع)شروع کنم. این مسابقه بک اتفاق خوب برای دووومیدانی کشور بود و سطح خوبی داشت. رکورد ۱۰.۲۰ برای شروع فصل، نشان‌دهنده‌ی آمادگی مناسب و مسیر درست تمرینات است.امیدوارم در ادامه فصل بتوانم با تمرکز و تلاش بیشتر رکوردهای بهتری رو به ثبت برسانم. از طرفی، حضور تماشاگران واقعاً قابل تقدیر بود؛ اینکه مردم این‌طور با انگیزه کنار پیست حاضر بودند و انرژی مثبت می‌دادند، واقعاً حس مثبت و انرژی من را چند برابر می‌کرد. این حمایت‌ها انگیزه‌ی بزرگی برای من و بقیه ورزشکاران قطعا است و باعث می‌شود بیشتر از همیشه برای افتخارآفرینی تلاش کنیم.

اما تعداد کم شرکت کنندگان خارجی توی ذوق می زد و در مجمموع فقط پنج دوومیدانی کار از کنیا، ترکیه، أفغانستان و ارمنستان به این رقابت ها آمده بودند.

قطعا حضور ورزشکاران مطرح خارجی می‌تواند به کیفیت و جذابیت مسابقات اضافه کند و فضای رقابت رو برای همه بالا ببرد.این‌ مدل رقابت‌ها فرصتی هست برای مقایسه سطح آمادگی ورزشکاران خودمان و سایرین، امیدوارم در سال‌های آینده با برنامه ریزی و دعوت از چهره‌های برجسته بین‌المللی، این رقابت جایگاه بالاتری در تقویم دوومیدانی آسیا و حتی جهان پیدا کند چرا که پتانسیلش را کاملاً دارد و فقط نیاز به برنامه ریزی بهتر خواهد داشت.

راه ندادن زنان به این جام بین المللی هم معضل بزرگی درست کرد.روز نخست تعدادی پشت در ماندند و روز دوم عده کمی هماهنگ شده وارد استادیوم شدند.

ورزش همیشه یک پدیده‌ اجتماعی و فرهنگی فراگیر بوده و حضور تمام اقشار جامعه، از جمله بانوان، در جایگاه تماشاگران باعث پویاتر شدن فضای رقابت و افزایش انگیزه ورزشکارها می‌شود. واقعیت این است که وقتی تماشاگران از تمام گروه‌ها حضور دارند، انرژی و هیجان مسابقه چند برابر می‌شود. امیدوارم در آینده شرایطی فراهم شود که مسابقات هم در بخش بانوان برگزار شود هم حضور تماشاگران زن را داشته باشیم، که قطعا زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور نه‌تنها باعث حمایت قوی‌تر از ورزش می‌شود، بلکه به رشد و ارتقای فرهنگی جامعه هم کمک می‌کنند.

ده ماه از ریاست احسان حدادی گذشته و آخر این ماه عده ای که پیگیر شکایت شدند دادگاهی برای ابطال انتخابات دوومیدانی دارند.نظر شما درباره این دوران کوتاه ریاست نایب قهرمان المپیک چیست؟ مخالفان حدادی حواشی مختلفی را ایجاد کردند.

من به عنوان یک ورزشکار، همیشه تلاش کردم دور از حواشی، با تمرکز روی تمرین اهدافم را پیش ببرم و انرژی‌ام را صرف مسیر رشدم کنم. اما وقتی صحبت از آینده‌ی دوومیدانی کشورم باشد، نمی‌توانم بی‌تفاوت بمانم.وقتی احسان حدادی در فدراسیون مسئولیت را بر عهده گرفت، خیلی‌ها امیدوار بودند که دوومیدانی ایران وارد مسیر جدیدی شود و تغییرات مثبتی رقم بخورد.نگاه فدراسیون باید در درجه اول حمایتی باشد و اولویتش همه اعضای خانواده‌ی دوومیدانی، مخصوصاً ورزشکاران ملی پوش. چون این ورزشکارها هستند که در خط مقدم ایستادند و برای کشور افتخار می‌آفریند. همان‌طور که خود احسان در دوران قهرمانی اش همیشه دنبال شرایط بهتر برای تمرین و مسابقه بود، حالا هم همه ما امیدوار هستیم همان روحیه و نگرش را در جایگاه مدیریتی ادامه بدهد و به شکل عملی برای رشد تیم ملی قدم بردارد.دوومیدانی ایران ظرفیت بالایی دارد و فقط با آرامش، اتحاد و مدیریت آگاهانه می‌تواند به جایگاه واقعی خودش برسد. در نهایت، بهترین راه برای پیشرفت، تعامل مثبت، نگاه حمایتی و استفاده از افراد متخصص و دلسوز در تمام سطوح است تا شرایط به سمت تغییرات مثبت و پایدار پیش برود.

برخی معتقدند به اندازه ای که به حسن تفتیان توجه شده، او توقعات را برآورده نکرده است.نظر خودت چیست؟

انتقاد بخشی از مسیر هر ورزشکار حرفه‌ای است و من همیشه سعی کردم با دید باز و روحیه‌ی پذیرش، به نقدها نگاه کنم. اما واقعیت این است که قضاوت عملکرد یک ورزشکار فقط با یک یا دو مسابقه منصفانه نیست. مسیر قهرمانی، پُر از فراز و نشیب است و مهم‌تر از هر چیزی، استمرار، تلاش و برنامه‌ریزی در بلندمدت خواهد بود.

من بیش از ۲۰ سال است که عضو تیم ملی ایران هستم و ۱۵ ساله که در سطح یک جهانی رقابت می‌کنم. این یعنی ثبات، تلاش مستمر و جنگیدن با تمام توان در بالاترین سطح ممکن. سال‌ها برای این جایگاه زحمت کشیدم و هنوزم با تمام وجود برای افتخارآفرینی ادامه می‌دهم.همیشه سعی کردم بهترینِ خودم باشم؛ چه در روزهای اوج و چه در روزهای سخت. تمریناتم را با جدیت ادامه می‌دهم و هنوز هدف‌های بزرگی در سر دارم.مطمئن باشید حسن تفتیان تا المپیک ۲۰۲۸ ادامه خواهد داد.

حسین رسولی گفته خودش را تمام و کمال دست فدراسیون سپرده تا برایش برنامه ریزی کنند.وضعیت شما چطور است از شرایط راضی هستی؟

من از روز اول همیشه سعی کردم با تعامل و هماهنگی در کنار فدراسیون حرکت کنم و با انرژی مثبت، مسیر حرفه‌ای خودم را پیش ببرم. اما متأسفانه در چند مورد، برای رسیدن به آمادگی کامل و شرایط بهتر تمرینی، حمایت لازم از طرف فدراسیون انجام نشد. از آبان سال گذشته تا الان، دوبار درخواست من برای عقد قرارداد با مربی فرانسوی‌ام و برگزاری اردوی تخصصی در خارج از کشور، توسط هیئت اجرایی فدراسیون رد شد. غیر از اردوی مشترک در مجموعه آفتاب انقلاب، برنامه مشخص یا تخصصی دیگری برای من در نظر گرفته نشده بود.

من ناچار شدم با هزینه شخصی یک اردوی دوماهه در فرانسه برگزار کنم تا آمادگی لازم را حفظ کنم. حتی با وجود پیگیری‌های متعدد، هزینه‌های اردوهای من پیش از المپیک را هم هنوز پرداخت نکردند. با این حال، ترجیح می‌دهم به جای تمرکز روی این مسائل، با عملکردم پاسخ بدهم و همچنان با تمام وجود تمرین کنم و بجنگم.امیدوارم در ادامه راه، فضای حمایت بیشتری از سمت فدراسیون شکل بگیرد چون در نهایت، همه ما یک هدف مشترک داریم که افتخارآفرینی برای ایران در میادین بین‌المللی است.