فاجعه نه فاتحه

درست زمانی که بعد از مدت ها هواداران آبی با دلی راحت از اسکوتر پر طمطراق شان مشغول حمایت از مدیران باشگاه بودند و در انتظار نتیجه بستن تیم رویایی با دست فرمون مرد پرتغالی نشسته بودند با گل هایی شبیه بازی فوتسال میخکوب شدند.

شاید فکر می کردند اول باید یقه چه کسی را بگیرند ؟ سرمربی یا بازیکن ؟ یا حتی مدیری که دروازه بان پا به سن گذاشته آورده …می گویند دوره این ستاره های نامدار که آبی های ایران را دلخوش کرده تمام شده و اکثرا آدم در بازنشستگی پولی به جیب بزنند نه اینکه استقلال را به هدفش برسانند.

اینجا باید گفت پس بازیکنان داخلی چی ؟ برای آنها چه بهانه ای می شود جور کرد؟ اردوی بد ؟ تمرین کم ؟ حریف فوق تصور ؟ 

نه گره استقلال هیچ کدام از این حرف ها نبود و نیست؛ چرخ دنده های این تیم روی هم نمی افتد ! خیلی وقت است که از مدیرعامل تا سرمربی و کاپیتان رفتند و دیگران به راس آمدند اما هنوز یک جای کار می لنگد ! جایی که گویا پاشنه آشیل است.حالا بگردید پرتغال فروش را پیدا کنید.

امشب استقلال در دبی فاجعه بار نبود بلکه فاتحه خیلی چیزها از جمله صبر و حمایت هواداری که تازه دلش آرام گرفته بود، خواند.