چه هماهنگی نفرت انگیزی !

جدی جدی به نظر می‌رسد یک عده در صداوسیما قسم خورده‌اند به هر روشی که می‌توانند ایرانی‌ها را اذیت کنند. اینها می‌بینند که بیشتر مردم تلویزیون را کلا کنار گذاشته‌اند و فقط برای تماشای فوتبال از آن استفاده می‌کنند، در نتیجه از همین منفذ کوچک هم برای رژه رفتن روی اعصاب و روان ملت استفاده می‌کنند. در غیر این صورت واقعا کجای دنیا پدیده نامطلوب و بیماری مثل عباس قانع را به عنوان گزارشگر فوتبال انتخاب می‌کنند؟ آدم با دشمن خودش هم این معامله را نمی‌کند. چرا صراحتا نمی‌گویید از مردم ایران بدتان می‌آید و فقط دنبال آزار آنها هستید؟

عملکرد عباس قانع در جریان گزارش بازی چادرملو و پرسپولیس آدم را با این سوال مواجه می‌کند که حد نهایی مزخرف گفتن کجاست؟ یعنی یک نفر تا کجا می‌تواند هر چرند و بیراهی که به ذهنش می‌رسد را با مردم در میان بگذارد؟ از عربده‌های گوشخراش قانع که بگذریم، به جملات چندش‌آور او می‌رسیم؛ همان‌هایی که لابد با خودش فکر کرده خیلی بامزه است و حتما باید روی آنتن بگوید. وسط زیر توپ زدن بازیکنان دو تیم روی یک چمن افتضاح، یک دفعه نعره می‌زند: «زیبایی بازی ذهن شما را درگیر کرده، نه؟ اعتراف شیرینی است، من هم مثل شما.» نه استاد؛ چیزی که ذهن ما را درگیر کرده این است که به کدامین گناه محکوم به شنیدن فریادهای لوس و عبارات مشمئزکننده شما هستیم؟ شما تقاص کدام خطای مایید؟ 

«چادرملو یعنی نترس‌ها. حق ندارید این لقب را به هیچ تیم دیگری بدهید.» یعنی یک بچه هشت ساله هم ممکن نیست اینقدر خنک و بی‌مزه گزارش کند. تازه بعد از نود دقیقه شخم زدن روان مخاطب بدبخت، آقای قانع برای خودش نوشابه هم باز می‌کند: «سعی کردم چیزی را از قلم نیندازم تا همه مردم در سراسر کشور از زیبایی این قاب بهره‌مند شوند.» می‌بنیید؟ درست مثل مسوولان این کشور است که همه کارها را خراب می‌کنند و به سرنوشت میلیون‌ها نفر گند می‌زنند، اما همیشه به خودشان بیست می‌دهند. راستی که چه هماهنگی نفرت‌انگیزی!