فرهنگی
در سطح کارگردانی، جاویدی استاد فضا‌سازی‌ست. همان‌طور که در سرخ‌پوست از یک زندان یک تریلر تمام‌عیار ساخت، در شکارگاه هم با کمترین اغراق، جهانی می‌سازد خشن، پر از سوءظن، و سراسر تعلیق.
رنگ «فیروزه‌ای دگرگون‌کننده» نه‌تنها از نظر بصری آرامش‌بخش و شفابخش است، بلکه مفاهیمی عمیق در دل خود دارد.
استاد فرشچیان که یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان معاصر ایران در عرصه نگارگری و هنرهای سنتی محسوب می‌شود، طی سال‌های اخیر در آمریکا اقامت داشته و در آنجا به فعالیت‌های هنری و فرهنگی خود ادامه می‌داد.
سووشونِ سریالی، بیش از آنکه تجربه‌ای تازه خلق کند، میراث ادبی را بدون تغییر، قاب گرفته است.
درخشش فیلم «پیرپسر» در جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام، تنها یک موفقیت فردی یا ملی نیست؛ بلکه گواهی است بر توان سینمای ایران در ساخت روایت‌هایی جهانی از دردهای آشنا. هیأت داوران این جشنواره معتبر در بیانیه‌ای کم‌نظیر، از این فیلم به‌عنوان «یک مسترکلاس در قصه‌گویی» یاد کرده‌اند؛ تجربه‌ای که از…
با افزایش روزافزون استفاده از هوش مصنوعی در حوزه‌های خلاقانه، زنگ خطرها برای مشاغل انسانی در صنعت مد به صدا درآمده‌اند. تازه‌ترین مورد بحث‌برانگیز، انتشار شماره اوت ۲۰۲۵ مجله ووگ آمریکا است؛ شماره‌ای که نه‌تنها با حضور «آن هاتاوی» در جلد و بازگشت احتمالی‌اش به دنباله فیلم «شیطان پرادا می‌پوشد»…
با توجه به حساسیت موضوع، سطح توقع از فرهادی بسیار بالاست. آیا او خواهد توانست تجربه تلخ Bataclan را به شکلی انسانی و فراتر از هیجان و کلیشه در قاب سینما بنشاند؟ آیا فرانسوی‌ها که خود بارها از زاویه‌های مختلف به این فاجعه نگاه کرده‌اند، با روایت یک کارگردان ایرانی همذات‌پنداری خواهند کرد؟ پاسخ این…
روایت صرف از تباهی، بدون تحلیل و بدون پیشنهاد، تنها مخاطب را دچار نوعی خستگی ذهنی می‌کند. مردم ایران نیاز دارند داستان‌هایی ببینند که بازتاب پیچیدگی‌های واقعی جامعه‌شان باشد، نه فقط نسخه‌ای دم‌دستی از «سریال‌های مافیایی» با طعم پوکر و هلدینگ.
«خرگوش سفید، خرگوش سیاه» چه در نام و چه در سازنده‌اش، نوید بازی‌های فرمی و نمادین تازه‌ای را می‌دهد. اما سینمای امروز، تنها به فرم‌های پیچیده نیاز ندارد. بلکه به روایت‌های شفاف، مسأله‌محور و تأثیرگذار نیز محتاج است.
«چشم‌هایش» شاید روزی دوباره ساخته شود، اما زخمی که این توقف به بدنهٔ سینمای ایران زد، تا مدت‌ها باقی می‌ماند. چون این فقط پروژه‌ای هنری نبود که متوقف شد، بلکه خاطره‌ای از امکان ساختن، امکان گفتگو و امکان تداوم نسل‌های فرهنگی هم، زیر آوار وعده‌ها دفن شد.