تاخت و تاز به حضور سلبریتی های در ورزش

رسانه ای اصولگرا نوشته :«تا قبل از اینکه پای چند بازیگر و خواننده معروف به برخی رشته‌های گران، لاکچری و کم‌طرفدار در ایران باز شود، خیال می‌کردیم مدیران این رشته‌ها علاقه خاصی به سلبریتی‌های عرصه هنر و استفاده از شهرت آنها دارند. حال که علیرضا بیرانوند به یک‌باره از فوتبال به سمت هاکی روی چمن شیفت کرده معلوم می‌شود، مدیران فدراسیون‌ها قابلیت استفاده از سلبریتی‌های فوتبال را نیز دارند.

از رفتار سلبریتی‌ها و چهره‌های ورزشی که بگذریم به تصمیمات عجیب رؤسای فدراسیون‌ها می‌رسیم و اینکه هدف آنها برای استفاده از شهرت این افراد چیست. میلاد کی‌مرام هم بازیگر است و هم رئیس کمیته تنیس ساحلی. محمدرضا گلزار نیز همزمان هم بازیگری را ادامه می‌دهد و هم سرپرستی تیم‌ملی پدل و عضویت در هیئت‌اجرایی انجمن این رشته را. سالار عقیلی نیز از سوی رئیس فدراسیون گلف به عضویت هیئت‌رئیسه انجمن وودبال درآمده و در این میان فقط امیر جدیدی بازیگر سینما بود که به‌رغم دعوت شدن به اردوی تیم‌ملی تنیس و به خاطر بالا گرفتن انتقادها، از حضور در رقابت‌های انتخابی تیم‌ملی انصراف داد.

تنها دستاورد این چهره‌ها برای فدراسیون‌های مذکور جذب تماشاگر و اسپانسرها به‌خاطر شهرت‌شان است. پیش از این هم رئیس فدراسیون تنیس با تأکید روی این نکته هم از انتصاب سلبریتی‌ها در فدراسیونش دفاع کرده و هم حضور آنها عامل بالا رفتن جذابیت رشته تنیس خوانده بود. مدیران به استفاده از شهرت چهره‌ها معترفند و چهره‌های ورزشی و هنری هم از این موضوع راضی و خرسندند. حالا که همه راضی و خوشحالند، مدیران موظفند تکلیف دستاوردها و ارزش افزوده این افراد در فدراسیون‌های متبوع خود را برای مردم و اهالی ورزش مشخص کنند و اینکه آیا حضور چهره‌های ورزشی و غیرورزشی تأثیری در پیشرفت رشته‌های مذکور داشته یا نه.»