بازار اجاره مسکن در تهران و کلان‌شهرها به مرحله‌ای رسیده که قوانین حمایتی به شکل نمادین اجرا می‌شوند و فشار اصلی روی مستاجر باقی می‌ماند. تا زمانی که ابزارهای واقعی نظارتی، کنترل قیمت و پشتیبانی مالی برای اجاره‌نشینان وجود نداشته باشد، هر سقف قانونی صرفاً یک عدد روی کاغذ خواهد بود و مستاجران همچنان قربانی افزایش‌های بی‌رویه خواهند بود.
جنگ ۱۲ روزه شاید کوتاه بود، اما اثری بلندمدت بر بازار مسکن تهران گذاشت. در حالی‌که سخن از بازسازی و بازگشت آرامش در فضای سیاسی شنیده می‌شود، مستأجران همچنان در التهاب زندگی می‌کنند؛ بی‌قانون، بی‌پناه، و گرفتار در بازاری که هیچ ضابطه‌ای نمی‌شناسد. اگر دولت نتواند فوراً وارد عمل شود، این بحران کوچک اقتصادی، به بحرانی بزرگ‌تر و اجتماعی بدل خواهد شد.
