«زن و بچه» میتوانست یک درام خانوادگی تاثیرگذار باشد، اما با فیلمنامه ضعیف، کارگردانی پراکنده و بازیهای سطحی، به یک اثر شعاری و خستهکننده بدل شده است. فیلم نه تنها مخاطب را نمینشاند، بلکه او را دلزده و بیانگیزه رها میکند. این یک هشدار برای سینمای خانوادگی و ملودرام ایران است: بدون فیلمنامه و اجرای قوی، حتی سوژههای پرپتانسیل هم به شکست تبدیل میشوند.