این قهرمان سهمیه نمی خواهد و درخواستی هم ندارد !

ریحانه مبینی، زن تاریخ‌ساز دوومیدانی که حالا تنها دارنده مدال طلای آسیایی دوومیدانی زنان ایران است،این ترم در رشته دندان پزشکی فارغ التحصیل می شود.او می گوید: حقیقت اینکه قبولی من در دانشگاه بدون هیچ سهمیه‌ای بوده و من با سهمیه منطقه دو کنکور دادم و در مدرسه نیمه دولتی هم درس خواندم. شرایط درسی هم برای من خیلی سخت بود. در سال کنکور برای مسابقات آسیایی نوجوانان انتخاب شدم و برای حضور در این رقابت‌ها یک سال مدرسه هم نرفتم و از درس و مدرسه دور بودم. با اینکه پیش از مسابقات هم شانس کسب مدال بودم، اما آسیب دیدم و به مسابقات نرفتم. از طرفی یک سال از درس من رفت و در ورزش هم مصدوم شدم و نتیجه نگرفتم. این شرایط من را در یک وضعیت افسردگی شدید قرار داد، اما خدا را شکر خودم را بالا کشیدم و یک سال عقب ماندگی درسی‌ام را جبران کردم، بدون حضور در مدرسه و داشتن معلم، درس‌هایم را خواندم و در تابستان امتحان دادم تا امتحانات نهایی را پاس کنم. برای این هدفم یک سال ورزش را کنار گذاشتم تا درس بخوانم، چون دیگر مدرسه هم نمی‌توانستم بروم. این شرایط برای من که هفته‌ای ۵-۴ مرتبه ورزش می‌کردم و تمرین داشتم، خیلی سخت بود. چون ورزش به ذهنم کمک می‌کرد و مشکلات درسی‌ام باعث شد ورزش را رها کنم. من ورزش را از ۱۱ سالگی شروع کردم و تحمل این شرایط برایم سخت بود. بعد از آن هم که کنکور دادم و برای دانشگاه قبول شدم، فکر می‌کردم با ورود به دانشگاه مسیر آسان‌تر می‌شود تا بیشتر به ورزش برسم، چون کنکور را سختی اصلی می‌دانستم. اما در دانشگاه دیدم درس‌های سختی داریم، برخی اساتید به زبان انگلیسی تدریس می‌کردند و بعد از ۶ ماه دچار شوک شدم که چطور این اتفاق را پشت سر بگذارم.

او در واکنش به اینکه چه کمکی برای گذراندن طرحش لازم دارد، عنوان داشت: دو سال طرح اجباری است و نمی‌توانم آن را کاری کنم. تابع قوانین هستم و اگر در قانون شرایطی وجود داشته باشد که بتوانم این طرح را آسانتر بگذرانم، خیلی بهتر می‌شود. به هر حال طرح اجباری من را از مربی‌ام و شرایط تمرینی دور می‌کند. حتی اگر دوره را در شهر خودم بگذرانم، نمی‌توانم به مسابقات بین‌المللی بروم و متمرکز ورزش کنم. از طرفی هم اگر طرح نگذرانم، نمی‌توانم جایی کار کنم و هرچه در این ۶ سال دانشگاه آموختم، فراموشم می‌شود. بنابراین طرحم قابل انتقال به سال‌های آینده هم نیست. خودم دوست دارم ادامه بدهم و نمی‌خواهم فقط یک مدرک گرفته باشم و می‌خواهم دندانپزشکی را به عنوان شغلم ادامه بدهم، چون در ورزش هم پشتیبانی مالی نمی‌شوم و باید بتوانم از درآمد دندانپزشکی در ورزش هزینه کنم و به شرایط بهتری برسم.درخواست خاصی هم ندارم.