تولد نوزادی از گذشته: «تادیوس»؛ کودکی از قرن بیستم در بدن مادر امروز
آیا کودکی که از سه دهه پیش آمده، «متعلق به گذشته» است یا «فرزند آینده»؟ آیا پیوندهای خانوادگی در عصر تکنولوژی، بیش از پیش نسبی، قراردادی و زمانگریز شدهاند؟
در دنیایی که مرزهای علم و زمان روزبهروز محوتر میشوند، یک نوزاد در ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمده که داستانش بیشتر به سناریویی از یک فیلم علمی-تخیلی شباهت دارد تا واقعهای واقعی. «تادیوس دنیل پیرس»، نوزادی است که در تابستان ۲۰۲۵ چشم به جهان گشود، اما در واقع قدمتی بیش از ۳۰ سال دارد! او از رویانی به دنیا آمده که در سال ۱۹۹۴ منجمد شده بود؛ یعنی زمانی که بسیاری از والدین امروزی هنوز کودک بودند.
ماجرا از اوایل دهه ۹۰ میلادی آغاز شد؛ زمانی که زوجی به نام لیندا آرچرد و همسر سابقش برای درمان ناباروری خود به سراغ روش لقاح آزمایشگاهی (IVF) رفتند. حاصل این تلاش، چهار رویان بود؛ یکی به تولد دختری در همان سال انجامید و سهتای دیگر به حالت انجماد در آمدند. پس از جدایی، لیندا حضانت قانونی این رویانها را حفظ کرد و سالها بعد تصمیم گرفت آنها را به خانوادهای دیگر اهدا کند، نه از طریق فروش یا انتقال بینام، بلکه با یک قرارداد فرزندخواندگی رویان، که در آمریکا رو به گسترش است.
انتخاب لیندا معیارهای خاصی داشت: خانوادهای متأهل، سفیدپوست، مسیحی و متعهد. در نهایت، لیندزی و تیم پیرس انتخاب شدند. آنها، برخلاف اکثر والدین، فرزندی را انتخاب کردند که عمری طولانی اما غیرزنده را پشت سر گذاشته بود. در فروردین ۲۰۲۵، یکی از آن رویانهای منجمد، در رحم لیندزی جان گرفت و پس از بارداریای سخت، تادیوس به دنیا آمد؛ کودکی که از نظر ژنتیکی متعلق به زوجی دیگر و از نظر قانونی و عاطفی، فرزند خانواده پیرس است.
لیندا آرچرد پس از دیدن عکس نوزاد، گفته است: «او به دخترم در نوزادی شباهت زیادی دارد. بدون شک آنها خواهر و برادرند.» جملهای که نشان میدهد پیوندهای زیستی، اگرچه گسسته شدهاند، اما ردپای خود را در چهره، ژن و خاطره بر جای گذاشتهاند.
فراتر از زیستشناسی، یک سؤال بنیادیتر مطرح میشود:
آیا کودکی که از سه دهه پیش آمده، «متعلق به گذشته» است یا «فرزند آینده»؟ آیا پیوندهای خانوادگی در عصر تکنولوژی، بیش از پیش نسبی، قراردادی و زمانگریز شدهاند؟
پاسخ به این پرسشها شاید در مرز میان اخلاق، علم و احساس نهفته باشد؛ جایی که مفهوم «والد بودن» بازتعریف میشود و زمان، دیگر تنها معیار تولد یا مرگ نیست. تادیوس، نوزادی است که گذشته را با آینده پیوند داده؛ بیآنکه بداند، حامل یکی از عمیقترین روایتهای علم امروز شده است
نویسنده: سحر شمیرانی