چالش بی معرفتی یا تصمیم فنی؟
پرسپولیس اسیر یک چالش جدید شده است.

وقتی نام وحید امیری به میان میآید، حتی رقبای پرسپولیس هم لب به تحسین باز میکنند. بازیکنی که از روز اول حضورش در جمع سرخپوشان، هیچگاه اهل حاشیه نبود، بیسروصدا کار کرد، با تعصب و شرافت بازی کرد و بارها و بارها در بزنگاههای حساس به کمک تیم آمد. امیری از آن دست فوتبالیستهایی است که در فوتبال امروز ایران کمیاب شدهاند؛ حرفهای تمامعیار، سرباز مطیع مربی و بازیکنی که تیم را به خودش ترجیح میدهد. با این حال، خبرهای اخیر حکایت از آن دارد که وحید هاشمیان سرمربی فعلی پرسپولیس، چندان روی امیری حساب باز نکرده و حتی احتمال کنار گذاشته شدن او از لیست هم وجود دارد؛ خبری تلخ برای هوادارانی که امیری را یکی از ستونهای وفاداری در پرسپولیس میدانند.
مرد همیشه آماده
وحید امیری طی سالهای اخیر بارها مصدوم شد، بارها به دلیل فشردگی مسابقات لیگ و تیم ملی تحت فشار قرار گرفت، اما همیشه بعد از بازگشت با همان روحیه جنگنده وارد زمین شد. او چه در پست دفاع چپ، چه وینگر و حتی مهاجم، هیچوقت بهانهای نیاورد. یکی از بزرگترین ویژگیهایش همین انعطافپذیری تاکتیکی است. مربیان زیادی آمدند و رفتند، اما همگی در یک نقطه اشتراک داشتند: اعتماد به امیری.
در فصول قهرمانی پرسپولیس با برانکو، در بازیهای سنگین آسیایی، در دربیها و فینالهای حساس، نام امیری در ترکیب همیشه خیال هواداران را راحت میکرد. او گلهای سرنوشتساز زد، پاسهای کلیدی داد و از همه مهمتر، الگویی از وفاداری بود. در روزهایی که بسیاری از ستارهها برای چند میلیارد بیشتر از پرسپولیس جدا میشدند، امیری بارها ماندن را انتخاب کرد و حتی وقتی به لیگ ترکیه رفت، خیلی زود دوباره به جمع سرخها برگشت.
بیمحبتی یا تصمیم فنی؟
اکنون اما شرایط تغییر کرده است. وحید هاشمیان در لیست مدنظرش برای فصل جدید، گویا جایی برای امیری در نظر نگرفته است. از نگاه فنی، شاید بتوان استدلالهایی آورد؛ امیری ۳۶ ساله است، سرعت و توان بدنیاش دیگر مثل گذشته نیست و پرسپولیس به دنبال پوستاندازی و جوانگرایی است. اما سؤال بزرگ اینجاست: آیا شایسته است بازیکنی که سالها برای باشگاه فداکاری کرده، با چنین بیمحبتی مواجه شود؟
هواداران پرسپولیس از همین حالا در فضای مجازی نگرانی خود را ابراز کردهاند. آنها معتقدند حتی اگر باشگاه قصد کنار گذاشتن امیری را دارد، باید با احترام و قدردانی این کار انجام شود، نه اینکه او به ناگاه از لیست کنار گذاشته شود و بدون وداعی درخور، از جمع سرخها جدا گردد.
احتمال بازگشت به خرمآباد
نکته جالب اینکه نزدیکان امیری گفتهاند اگر او از پرسپولیس کنار گذاشته شود، مقصد بعدیاش مشخص است: بازگشت به خرمآباد. شهری که امیری همواره عشقش را به آن ابراز کرده و بارها گفته روزی دوست دارد فوتبالش را همانجا به پایان برساند. شاید تصور بازی دوباره امیری در تیمهای زادگاهش برای بسیاری از هواداران رمانتیک باشد، اما واقعیت این است که پایان فوتبال او در پرسپولیس، میتواند راه را برای چنین تصمیمی هموار کند.
از یک سو، پرسپولیس به دنبال جوانتر کردن ترکیب است؛ از سوی دیگر، امیری هنوز در سطحی است که میتواند در تیمهای لیگ برتری بازی کند. اما عشق به زادگاه و آرامش دوری از فشارهای تهران، شاید او را به سمت خرمآباد بکشاند؛ جایی که میتواند هم به فوتبال ادامه دهد و هم آرامآرام برای خداحافظی آماده شود.
هواداران چه میخواهند؟
پرسپولیسیها به خوبی میدانند فوتبال حرفهای بیرحم است و هیچ بازیکنی جاودانه در یک تیم نمیماند. اما آنچه هواداران را ناراحت کرده، نه جدایی احتمالی امیری، بلکه شیوه برخورد با اوست. برای بازیکنی با این همه زحمت و فداکاری، حداقل انتظار، یک خداحافظی باشکوه است؛ شبیه به مراسمی که در اروپا برای بزرگان ترتیب داده میشود. هواداران پرسپولیس باور دارند اگر قرار است امیری جدا شود، باید با تشویق ۹۰ هزار نفری ورزشگاه آزادی بدرقه گردد، نه اینکه از لیست خط بخورد.
جمعبندی
ماجرای بیمحبتی هاشمیان به امیری، فراتر از یک تصمیم فنی ساده است. این موضوع بار دیگر نشان میدهد فوتبال ایران هنوز در فرهنگ برخورد با اسطورهها ضعف دارد. وحید امیری نه تنها یکی از وفادارترین بازیکنان پرسپولیس، بلکه یکی از معدود فوتبالیستهای بیحاشیه و حرفهای این سالها بوده است. اگر قرار است روزی او از جمع سرخها جدا شود، باید با نهایت احترام و قدردانی باشد. شاید در پایان، امیری راهی جز بازگشت به خرمآباد نداشته باشد، اما خاطره سالهای درخشانش با پرسپولیس، برای همیشه در ذهن هواداران باقی خواهد ماند.