«جیمز باند» با لهجه کمدی؛ ماجراجویی تازه سینمای ایران روی پرده میرود
باید دید آیا این جیمزباند ایرانی میتواند مأموریتش را در گیشه با موفقیت انجام دهد یا نه؛ اما یک چیز روشن است: اکرانش بیسر و صدا نخواهد بود.
سینمای ایران بعد از موج کمدیهای پرفروش، حالا به سراغ یک فرمول آشنا اما پرریسک رفته است: ماجراجویی + کمدی + نامی اغواگر.
فیلم سینمایی «ماجراجویی در جزیره جیمزباند» تازهترین محصول این جریان است؛ اثری که با تکیه بر بازیگران چهره، فضای سرگرمکننده و یک عنوان کنجکاویبرانگیز، قصد دارد گیشههای زمستانی را به تسخیر خود درآورد.
جیمزباندی که قرار نیست جاسوس باشد
برخلاف آنچه از نام فیلم به ذهن میرسد، این «جیمز باند» نه مأمور ۰۰۷ است و نه ربطی به MI6 دارد. فیلم به کارگردانی بهمن گودرزی، مسیر خودش را میرود و در قالب یک کمدی ماجراجویانه، مخاطب را به جزیرهای میبرد که قرار است محل دردسر، شوخی و اتفاقهای غیرمنتظره باشد؛ مدلی که سالهاست در سینمای تجاری ایران امتحان شده و هنوز جواب میدهد.
زوجِ امتحانپسداده؛ سام درخشانی و محسن کیایی
نقطه اتکای اصلی فیلم، حضور دو بازیگر محبوب کمدی است:
سام درخشانی و محسن کیایی؛ دو چهرهای که تجربه موفق ارتباط با مخاطب عام را دارند و حضورشان بهتنهایی میتواند تضمینی نسبی برای فروش باشد.
در کنار آنها، اولگا لاورنتیوا، بهراد خرازی و مهیار حسن نیز ترکیب بازیگران را کامل میکنند؛ ترکیبی که بهوضوح برای گیشه چیده شده است.
بهمن گودرزی؛ ادامه مسیر «هاوایی»
بهمن گودرزی که آخرین فیلمش «هاوایی» با استقبال تماشاگران مواجه شد، حالا با «ماجراجویی در جزیره جیمزباند» به همان مسیر ادامه میدهد:
فیلمی با ضرباهنگ تند، شوخیهای مستقیم، فضای فانتزی و تمرکز بر سرگرمی بیدردسر. گودرزی نشان داده که مخاطب سینمای کمدی را خوب میشناسد و میداند از چه عناصری استفاده کند تا سالنها را پر نگه دارد.
پیشبینی فروش؛ کمدیای برای صف اکران
این فیلم که تحت لیبل پاز تولید شده و پخش آن بر عهده خانه فیلم است، از همین حالا بهعنوان یکی از گزینههای جدی گیشه امسال مطرح میشود. نام کنجکاویبرانگیز، زوج بازیگران شناختهشده و سابقه موفق کارگردان، همگی نشانههایی هستند که «ماجراجویی در جزیره جیمزباند» را در رده کمدیهای پرفروش احتمالی قرار میدهند.
سینمای سرگرمی در اوج مصرف
«ماجراجویی در جزیره جیمزباند» بیش از آنکه داعیه سینمای متفاوت داشته باشد، آمده تا تماشاگر را بخنداند و سرگرم کند؛ همان چیزی که این روزها سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری به آن تکیه کرده است.
حالا باید دید آیا این جیمزباند ایرانی میتواند مأموریتش را در گیشه با موفقیت انجام دهد یا نه؛ اما یک چیز روشن است: اکرانش بیسر و صدا نخواهد بود.
نویسنده: نازلی بهارلو