پول اینجا خوشبختی نیاورد !
جمله کلیشه ای پول خوشبختی نیاورد، دقیقا برای احوالات امروز استقلالی ها صدق می کند.
باشگاه استقلال در فصل جاری با اعدادی روبهروست که نهتنها در فوتبال ایران، بلکه در سطح منطقه نیز کمسابقه به نظر میرسد؛ از قراردادهایی همسطح نامهای بزرگ اروپایی تا حضور چهرههایی که حتی در ایران حضور فیزیکی ندارند اما دستمزدهای دلاری دریافت میکنند. اما سؤال اصلی اینجاست: خروجی این هزینهها چه بوده است؟
استقلال در شرایطی وارد فصل شد که صحبت از هزینهای بالغ بر ۵ هزار میلیارد تومان در سطوح مختلف فنی، مدیریتی و پشتیبانی مطرح است؛ عددی که به زعم بسیاری، باید این تیم را با اختلافی قابل توجه در صدر جدول قرار میداد. با این حال، آبیها حتی نتوانستند مقابل گلگهر به نتیجه برسند و حالا باید پنجشنبه در اصفهان، در ورزشگاه نقشجهان، مقابل سپاهانِ قدرتمند که قهرمان نیم فصل شده است، صفآرایی کنند.
در این میان، استخدام کلارنس سیدورف، ستاره سابق فوتبال اروپا، یکی از پرسروصداترین تصمیمات باشگاه بود؛ فردی که حضورش در ایران محسوس نیست اما دستمزدی قابل توجه به دلار دریافت میکند. پرسش افکار عمومی مشخص است: نقش واقعی او در تصمیمات فنی و ساختاری استقلال چیست و تأثیرش کجای کار دیده میشود؟
در بخش بازیکنان نیز ابهامات کم نیست. قرارداد رامین رضاییان که گفته میشود حدود ۱۲۰ میلیارد تومان است، حالا به یکی از سوژههای اصلی تبدیل شده. بازیکنی که هنوز به نیمفصل نرسیده، بحث کنار گذاشتن یا حتی جداییاش مطرح شده است. اگر قرار به چنین تصمیمی بوده، سؤال روشن است: چرا از ابتدا چنین هزینهای برای جذب او انجام شد؟ یا اگر بازیکن مد نظر تیم و هواداران است چرا به او بازی داده نمیشود؟
این وضعیت در کنار حاشیههای فنی، نگاهها را دوباره به انتخاب سرمربی معطوف کرده است. حضور ریکاردو ساپینتو از ابتدا با علامت سؤال همراه بود؛ مربیای که پیشتر نیز نشان داده در کنترل خشم و مدیریت بحران دچار مشکل است. حالا هم با هر نتیجه نامطلوب، شاهد قربانی شدن بازیکنانی مانند ابوالفضل جلالی، رامین رضاییان و نازون هستیم. این روند، بیش از آنکه فنی باشد، نشانهای از فقدان یک متر و معیار مشخص فنی در باشگاه تلقی میشود.
منتقدان میپرسند: وقتی سابقه رفتاری و فنی ساپینتو روشن بوده، بر چه اساسی دوباره به او اعتماد شد؟ و مهمتر از آن، چه کسی پاسخگوی تبعات این انتخابهاست؟
در اول فصل به جذب ستارگان سابق تیم های بزرگ اروپایی مثل رئال مادرید (آنتونیو آدان) و بارسلونا (منیر الحدادی) اشاره میشد، حتی جذب بازیکنان بزرگ اما شاید بازنشسته تاثیری برای موفقیت اسقتلال در نیم فصل اول نداشت.
در نهایت، سؤال اصلی همچنان بیپاسخ مانده است:
با این حجم از هزینه، ستاره، مشاور خارجی و تغییرات پرشمار، آیا هواداران استقلال واقعاً راضی هستند؟ یا فاصله میان عددهای بزرگ و نتایج کوچک، هر روز عمیقتر میشود.