«نسل Z» علیه نظم فرسوده پرو؛ وقتی خیابانهای لیما از خشم جوانی میجوشد
لیما دوباره شعلهور شد. جوانان خشمگین، پلاکارد به دست و فریاد بر لب، علیه سیستمی برخاستند که بهزعم آنها سالهاست مردم را فراموش کرده. درگیری شدید میان پلیس و معترضان موسوم به «راهپیمایی نسل زد»، یکبار دیگر شکاف میان نسل جدید و قدرت قدیمی را عیان کرده است.

چند روز گذشته، خیابانهای پایتخت پرو شاهد درگیریهای خشونتبار میان نیروهای پلیس و صدها جوان معترض بودند. این اعتراضات که به نام «راهپیمایی نسل زد» شناخته میشوند، از سوی نسلی، سامان یافته که دیگر به سیاستمداران، نهادهای حکومتی و حتی وعدههای اصلاحات اعتماد ندارد.
به گزارش گروههای حقوق بشری، دستکم ۱۸ نفر در اعتراضات روز شنبه و یکشنبه زخمی شدهاند. اما زخم واقعی، آنگونه که بسیاری از ناظران میگویند، بر پیکر اعتماد اجتماعی این کشور نشسته است.
کنگره پرو، که در سالهای اخیر با موجی از اتهامات فساد و ناکارآمدی روبهرو بوده، اکنون به اصلیترین هدف خشم مردم بدل شده است. بسیاری از شهروندان، این نهاد را نماینده منافع طبقهای کوچک و قدرتطلب میدانند، نه صدای مردم.
یک زن جوان در گفتوگو با وبسایت خبری RPP جملهای گفت که حالا در فضای مجازی بازنشر میشود:
«اینها حقوق خود را بالا میبرند، ما را مثل مگس میکشند و هیچ اهمیتی نمیدهند. ما به تغییر کامل نیاز داریم؛ از این وضعیت خستهایم.»
این جمله، فراتر از یک اعتراض شخصی، به بیاعتمادی ساختاری نسل جدید به نهادهای دموکراتیک سنتی اشاره دارد. جوانان پرو، که با شبکههای اجتماعی، بحران اقتصادی و بیثباتی سیاسی رشد کردهاند، حالا با زبان خیابان سخن میگویند، زبانی که سالهاست سیاستمداران از درک آن عاجزند.
در واقع، اعتراضات لیما تنها رویدادی محلی نیست؛ بلکه بازتابی از پدیدهای جهانی است: خیزش نسل Z علیه سیاستهای کهنه.
از شیلی و کلمبیا گرفته تا فرانسه و ایران، نسلی به میدان آمده که خواستهاش دیگر فقط اصلاح جزئی نیست، بلکه بازتعریف رابطه مردم با قدرت است.
در پرو، سیاست به تکرار چهرهها و منافع خلاصه شده است. اما در خیابان، نسلی ایستاده که با فریاد، استعفای همه نظم قدیمی را طلب میکند.
اعتراضات لیما ممکن است فروکش کند، اما چیزی در حال تغییر است؛ اعتماد، روایت، و شاید خود تعریف سیاست در آمریکای لاتین.
«نسل زد» در پرو، مانند بسیاری نقاط جهان، نشان داده که نه تنها میخواهد شنیده شود، بلکه آماده است قواعد بازی را عوض کند.
نویسنده: فرنوش آباء